ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับการขอวีซ่าเข้าประเทศไทย
           ในแต่ละปี มีชาวต่างชาติเดินทางเข้ามาในประเทศไทยเป็นจำนวนมากกว่า 30 ล้านคนต่อปี ซึ่งมีทั้งผู้ที่ต้องการเดินทางมาเพื่อ การท่องเที่ยว เยี่ยมญาติ ทำงาน เรียนหนังสือ แต่งงาน ลงทุน ประกอบธุรกิจ หรือเดินทางเข้ามาเพื่อใช้ชีวิตในบั้นปลายของชีวิตที่ประเทศไทย ซึ่งตามปกติแล้วชาวต่างชาติที่มีความประสงค์จะเดินทางเข้าประเทศไทยนั้น จะต้องทำการขอรับการตรวจลงตราหรือขอวีซ่าจากสถานเอกอัครราชทูตหรือสถานกงสุลใหญ่ของประเทศไทยซึ่งตั้งอยู่ในประเทศที่ชาวต่างชาติผู้นั้นมีภูมิลำเนาหรือพักอาศัยอยู่ หรือจากสถานเอกอัครราชทูตไทยที่ได้รับมอบหมายให้ดูแลประเทศที่ชาวต่างชาติดังกล่าวมีภูมิลำเนาหรือพักอาศัยอยู่ แต่มีชาวต่างชาติบางสัญชาติที่สามารถเดินทางเข้าประเทศไทยได้โดยไม่ต้องมีวีซ่า ซึ่งสามารถแยกได้กลุ่ม ดังนี้
        

          1. ชาวต่างชาติที่ถือหนังสือเดินทางของประเทศดังต่อไปนี้ สามารถเดินทางเข้ามาในประเทศไทยเป็นการชั่วคราวเพื่อการท่องเที่ยว จะได้รับยกเว้นการตรวจลงตราหรือวีซ่า โดยจะได้รับอนุญาตให้พักอาศัยอยู่ในประเทศไทยได้ครั้งละไม่เกิน 30 วัน ยกเว้นกรณีที่เดินทางเข้าที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองที่มีเขตติดต่อกับประเทศเพื่อนบ้าน (ด่านพรมแดนทางบก) จะได้รับอนุญาตให้พักอาศัยอยู่ได้ 15 วัน เว้นแต่ชาวมาเลเซียที่เดินทางเข้าที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองที่มีเขตติดต่อกับมาเลเซีย (ด่านพรมแดนทางบก) จะได้รับอนุญาตให้พักอาศัยอยู่ได้ครั้งละไม่เกิน 30 วัน

               1.1. เครือรัฐออสเตรเลีย  (Australia : Commonwealth of Australia)  


               1.2. สาธารณรัฐออสเตรีย  (Austria : Republic of Austria)  


               1.3. ราชอาณาจักรเบลเยียม  (Belgium : Kingdom of Belgium)  


               1.4. รัฐบาห์เรน  (Bahrain : Kingdom of Bahrain)  


               1.5. เนการาบรูไนดารุสซาลาม  (Brunei Darussalam: Negara Brunei Darussalam)  


               1.6. แคนาดา  (Canada)  
               1.7. สาธารณรัฐเช็ก (Czech Republic)
               1.8. ราชอาณาจักรเดนมาร์ก  (Denmark : Kingdom of Denmark)  
               1.9. สาธารณรัฐเอสโตเนีย (Estonia : Republic of Estonia)
               1.10. สาธารณรัฐฟินแลนด์   (Finland : Republic of Finland)  
               1.11. สาธารณรัฐฝรั่งเศส   (France : French Republic)
               1.12. สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี   (Germany : Federal Republic of Germany)
               1.13. สาธารณรัฐเฮลเลนิก(กรีซ)  (Greece : Hellenic Republic)  
               1.14. ฮ่องกง (Hong Kong SAR)
               1.15. สาธารณรัฐฮังการี (Republic of Hungary)
               1.16. สาธารณรัฐไอซ์แลนด์  (Iceland : Republic of Iceland)
               1.17. สาธารณรัฐอินโดนีเซีย   (Indonesia : Republic of Indonesia)
               1.18. ไอร์แลนด์   (Ireland)
               1.19. รัฐอิสราเอล  (Israel : State of Israel)  
               1.20. สาธารณรัฐอิตาลี  (Italy : Republic of Italy)
               1.21. ญี่ปุ่น  (Japan)
               1.22. รัฐคูเวต  (Kuwait : State of Kuwait)
               1.23. สาธารณรัฐลิกเตนสไตน์ (Principality of Liechtenstein)
               1.24. ราชรัฐลักเซมเบิร์ก  (Luxembourg : Grand Duchy of Luxembourg)
               1.25. มาเลเซีย  (Malaysia)
               1.26. ราชรัฐโมนาโก (Monaco : Principality of Monaco)
               1.27. ราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์   (Netherlands : Kingdom of the Netherlands)  
               1.28. นิวซีแลนด์   (New Zealand)
               1.29. ราชอาณาจักรนอร์เวย์   (Norway : Kingdom of Norway)
               1.30. รัฐสุลต่านโอมาน  (Oman : Sultanate of Oman)
               1.31. สาธารณรัฐฟิลิปปินส์   (Philippines : Republic of the Philippines)  
               1.32. สาธารณรัฐโปแลนด์ (Republic of Poland)
               1.33. สาธารณรัฐโปรตุเกส  (Portugal : Republic of Portugal)
               1.34. รัฐกาตาร์ (Qatar : State of Qatar)
               1.35. สาธารณรัฐสิงคโปร์   (Singapore : Republic of Singapore)
               1.36. สาธารณรัฐสโลวัก (Slovak Republic)
               1.37. สาธารณรัฐสโลวีเนีย (Republic of Slovenia)
               1.38. ราชอาณาจักรเสปน (Spain : Kingdom of Spain)
               1.39. สาธารณรัฐแอฟริกาใต้   (South Africa : Republic of South Africa)
               1.40. ราชอาณาจักรสวีเดน  (Sweden : Kingdom of Sweden)
               1.41. สมาพันธรัฐสวิส  (Switzerland : Swiss Confederation)
               1.42. สาธารณรัฐตุรกี   (Turkey : Republic of Turkey)
               1.43. สหรัฐอาหรับเอมิเรสต์   (United Arab Emirates)
               1.44. สหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ  (United Kingdom : United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland)
               1.45. สหรัฐอเมริกา (United States of America)
               1.46. สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม (Vietnam : Socialist Republic of Vietnam)
               1.47. ลาว (Laos)
               1.48. มาเก๊า (Macau)
               1.49. มองโกเลีย (Mongolia)
               1.50. รัสเซีย (Russia)
           2. ชาวต่างชาติที่ถือหนังสือเดินทางของประเทศดังต่อไปนี้ สามารถเดินทางเข้ามาในประะเทศไทยเป็นการชั่วคราวเพื่อการท่องเที่ยว จะได้รับยกเว้นการตรวจลงตราหรือวีซ่า โดยจะได้รับอนุญาตให้พักอาศัยอยู่ในประเทศไทยได้ครั้งละไม่เกิน 90 วัน ยกเว้นกรณีที่เดินทางเข้าที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองที่มีเขตติดต่อกับประเทศเพื่อนบ้าน (ด่านพรมแดนทางบก) จะได้รับอนุญาตให้พักอาศัยอยู่ได้ 15 วัน
               2.1. สหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล  (Brazil : Federative Republic of Brazil)  
               2.2. สาธารณรัฐเกาหลี   (Korea, South : Republic of Korea)
               2.3. สาธารณรัฐเปรู (Peru : Republic of Peru)
               2.4. อาร์เจนติน่า (Argentina)
               2.5. ชิลี (Chile)
           3. ชาวต่างชาติที่ถือหนังสือเดินทางของประเทศดังต่อไปนี้ สามารถเดินทางเข้ามาในประะเทศไทยเป็นการชั่วคราวเพื่อการท่องเที่ยว จะได้รับยกเว้นการตรวจลงตราหรือวีซ่า โดยจะได้รับอนุญาตให้พักอาศัยอยู่ในประเทศไทยได้ครั้งละไม่เกิน 14 วัน
               3.1. กัมพูชา  (Cambodia)
               3.2. เมียนมาร์ (เฉพาะด่านท่าอากาศยานนานาชาติ) (Myanmar)
           4. ชาวต่างชาติที่ถือหนังสือเดินทางของประเทศดังต่อไปนี้ สามารถมาขอรับวีซ่า ( visa on arrival ) เพื่อเดินทางเข้าประเทศไทย เป็นการชั่วคราว โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อการท่องเที่ยว ซึ่งชาวต่างชาติผู้นั้นจะสามารถพักอาศัยอยู่ในประเทศไทยได้ไม่เกิน 15 วัน
               4.1. ราชรัฐอันดอร์รา (Andorra)  
               4.2. สาธารณรัฐบัลแกเรีย (Bulgaria)
               4.3. ราชอาณาจักรภูฏาน  (Bhutan : Kingdom of Bhutan)
               4.4. สาธารณรัฐประชาชนจีน [China : People’s Republic of China]
               4.5. สาธารณรัฐไซปรัส (Cyprus : Republic of Cyprus)
               4.6. สหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเอธิโอเปีย (Federal Democratic Republic of Ethiopia)
               4.7. สาธารณรัฐอินเดีย (India : Republic of India)
               4.8. สาธารณรัฐคาซัคสถาน (Kazakhstan : Republic of Kazakhstan)
               4.9. สาธารณรัฐลัตเวีย (Latvia : Republic of Latvia)
               4.10. สาธารณรัฐลิทัวเนีย (Lithuania : Republic of Lithuania)
               4.11. สาธารณรัฐมัลดีฟส์ (Maldives : Republic of Maldives)
               4.12. สาธารณรัฐมอลตา (Malta)
               4.13. สาธารณรัฐมอริเชียส (Mauritius : Republic of Mauritius)
               4.14. โรมาเนีย (Romania)
               4.15. สาธารณรัฐซานมารีโน (San Marino)
               4.16. ราชอาณาจักรซาอุดีอาระเบีย (Saudi Arabia : Kingdom of Saudi Arabia)
               4.17. ไต้หวัน (Taiwan)
               4.18. ยูเครน (Ukraine)
               4.19. อุซเบกิสถาน (Uzbekistan)
         ซึ่งชาวต่างชาติดังกล่าวข้างต้น จะสามารถยื่นขอวีซ่า (Visa on Arrival) ประเภทนี้ได้จะต้องเดินทางเข้ามาในประเทศไทยทางด่านตรวจคนเข้าเมืองของไทยดังต่อไปนี้
                1. ด่านตรวจคนเข้าเมืองท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ
                2. ด่านตรวจคนเข้าเมืองท่าอากาศยานกรุงเทพ
                3. ด่านตรวจคนเข้าเมืองท่าอากาศยานเชียงใหม่
                4. ด่านตรวจคนเข้าเมืองท่าอากาศยานภูเก็ต
                5. ด่านตรวจคนเข้าเมืองท่าอากาศยานหาดใหญ่
                6. ด่านตรวจคนเข้าเมืองท่าอากาศยานอู่ตะเภา
                7. ด่านตรวจคนเข้าเมืองแม่สาย
                8. ด่านตรวจคนเข้าเมืองเชียงแสน
                9. ด่านตรวจคนเข้าเมืองเชียงของ
                10. ด่านตรวจคนเข้าเมืองเบตง
                11. ด่านตรวจคนเข้าเมืองสะเดา
                12. ด่านตรวจคนเข้าเมืองสมุย
                13. ด่านตรวจคนเข้าเมืองตาก
                14. ด่านตรวจคนเข้าเมืองท่าเรือกรุงเทพ
                15. ด่านตรวจคนเข้าเมืองศรีราชา


                16. ด่านตรวจคนเข้าเมืองมาบดาพุด

                
17. ด่านตรวจคนเข้าเมืองหนองคาย


                18. ด่านตรวจคนเข้าเมืองสมุย


                19. ด่านตรวจคนเข้าเมืองภูเก็ต


                20. ด่านตรวจคนเข้าเมืองสตูล


                21. ด่านตรวจคนเข้าเมืองกระบี่
                22. ด่านตรวจคนเข้าเมืองท่าเรือสงขลา


                23. ด่านตรวจคนเข้าเมืองท่าอากาศยานเชียงราย
                24. ด่านตรวจคนเข้าเมืองท่าอากาศยานสุราษฎร์ธานี
                25. ด่านตรวจคนเข้าเมืองพัทยา
                26. ด่านตรวจคนเข้าเมืองคลองใหญ่
                27. ด่านตรวจคนเข้าเมืองโป่งน้ำร้อน
                28. ด่านตรวจคนเข้าเมืองอรัญประเทศ
                29. ด่านตรวจคนเข้าเมืองมุกดาหาร
                30. ด่านตรวจคนเข้าเมืองตาก
                31. ด่านตรวจคนเข้าเมืองปาดังเบซาร์
                32. ด่านตรวจคนเข้าเมืองสุไหง โก-ลก
                33. ด่านตรวจคนเข้าเมืองหนองคาย ณ บริเวณเขตท่าเรือตามชายฝั่งแม่น้ำโขง
                34. ด่านตรวจคนเข้าเมืองบึงกาฬ
                35. ด่านตรวจคนเข้าเมืองพิบูลมังสาหาร
                36. ด่านตรวจคนเข้าเมืองท่าลี่
                37. ด่านตรวจคนเข้าเมืองนครพนม
                38. ด่านตรวจคนเข้าเมืองน่าน
                39. ด่านตรวจคนเข้าเมืองบ้านประกอบ
                40. ด่านตรวจคนเข้าเมืองควนโดน
                41. ด่านตรวจคนเข้าเมืองตากใบ
                42. ด่านตรวจคนเข้าเมืองบูเก๊ะตา
           โดยปกติ คนต่างชาติที่ขอรับวีซ่าประเภทนี้ จะไม่สามารถยื่นเรื่องขอขยายระยะเวลาการพักอาศัยอยู่ในประเทศไทยได้ ยกเว้นกรณีพิเศษ เช่น เจ็บป่วย โดยเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองจะพิจารณาอนุญาตแล้วแต่กรณี
           5. ชาวต่างชาติที่ถือหนังสือเดินทางของประเทศดังต่อไปนี้ หรือมีที่พักอาศัย หรือเดินทางเข้ามาจากประเทศดังต่อไปนี้ จะต้องแสดง “เอกสารระหว่างประเทศรับรองการฉีดวัคซีนป้องกันไข้เหลือง” (International Health Certificate on Yellow Fever Vaccination) เพื่อประกอบในการยื่นขอรับการตรวจลงตรา หรือวีซ่า ณ สถานเอกอัครราชทูต หรือสถานกงสุลใหญ่ ของไทยในประเทศนั้นๆ ด้วย รวมทั้งจะต้องแสดงเอกสารดังกล่าวต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจตรวจคนเข้าเมืองเมื่อเดินทางถึงประเทศไทยอีกด้วย จึงจะได้รับอนุญาตให้เข้าประเทศไทยได้
               5.1. สาธารณรัฐโบลิเวีย (Republic of Bolivia)


               5.2. สาธารณรัฐเอกวาดอร์ (Republic of Ecuador)


               5.3. สาธารณรัฐปานามา (Republic of Panama)


               5.4. สาธารณรัฐเวเนซุเอลา (Republic of Venezuela)


               5.5. สหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล (Federative Republic of Brazil)


               5.6. ดินแดนเฟรนช์เกียนา (French Guiana)


               5.7. สาธารณรัฐเปรู (Republic of Peru)


               5.8. สาธารณรัฐโคลอมเบีย (Republic of Colombia)

               
5.9. สาธารณรัฐสหกรณ์กายอานา (Cooperative Republic of Guyana)


               5.10 สาธารณรัฐซูรินาเม (Republic of Suriname)


               5.11 สาธารณรัฐแองโกลา (Republic of Angola)


               5.12 สาธารณรัฐบุรุนดี (Republic of Burundi)


               5.13. สาธารณรัฐชาด (Republic of Chad)


               5.14. สาธารณรัฐอิเควทอเรียลกินี (Republic of Equatorial Guinea)


               5.15. สาธารณรัฐแกมเบีย (Republic of the Gambia)


               5.16. สาธารณรัฐกินีบิสเซา (Republic of Guinea Bissau)


               5.17. สาธารณรัฐมาลี (Republic of Mali)


               5.18. สหพันธ์สาธารณรัฐไนจีเรีย (Federal Republic of Nigeria)

               
5.19. สาธารณรัฐเซเนกัล (Republic of Senegal)


               5.20. สาธารณรัฐซูดาน (Republic of the Sudan)


               5.21. สหสาธารณรัฐแทนซาเนีย (United Republic of Tanzania)


               5.22. สาธารณรัฐเบนิน (Republic of Benin)


               5.23. สาธารณรัฐแคเมอรูน (Republic of Cameroon)


               5.24. สาธารณรัฐคองโก (Republic of the Congo)


               5.25. สหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเอธิโอเปีย (Federal Democratic Republic of Ethiopia)


               5.26. สาธารณรัฐกานา (Republic of Ghana)


               5.27. สาธารณรัฐเคนยา (Republic of Kenya)


               5.28. สาธารณรัฐอิสลามมอริเตเนีย (Islamic Republic of Mauritania)


               5.29. สาธารณรัฐรวันดา (Republic of Rwanda)


               5.30. สาธารณรัฐเซียร์ราลีโอน (Republic of Sierra Leone)


               5.31. สาธารณรัฐโตโก (Republic of Togo)


               5.32. ประเทศบูร์กินาฟาโซ (Burkina Faso)


               5.33. สาธารณรัฐแอฟริกากลาง (Central African Republic)


               5.34. สาธารณรัฐโกตดิวัวร์ (Republic of Cote d’Ivoire)


               5.35. สาธารณรัฐกาบอง (Gabonese Republic)


               5.36. สาธารณรัฐกินี (Republic of Guinea)


               5.37. สาธารณรัฐไลบีเรีย (Republic of Liberia)


               5.38. สาธารณรัฐไนเจอร์ (Republic of Niger)


               5.39. สาธารณรัฐประชาธิปไตยเซาตูเมและปรินซิปี (Democratic Republic of Sao Tome and Principe)


               5.40. สาธารณรัฐประชาธิปไตยโซมาลี (Somali Democratic Republic)


               5.41. สาธารณรัฐยูกันดา (Republic of Uganda)


               5.42. สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก (Democratic Republic of Congo)


               5.43. สาธารณรัฐตรินิแดดและโตเบโก (Republic of Trinidad and Tobago)


               5.44. สาธารณรัฐอาร์เจนตินา (Argentine Republic)


               5.45. สาธารณรัฐปารากวัย (Republic of Paraguay)
           คุณสมบัติสำคัญประการหนึ่งของผู้ที่ยื่นขอวีซ่าเข้าประเทศไทยนั้น  จะต้องไม่เป็นบุคคลต้องห้ามเข้าประเทศไทย ตาม พระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. 2522  เช่น เคยได้รับโทษจำคุกโดยคำพิพากษาของศาลไทยหรือคำพิพากษาของศาลต่างประเทศ  มีพฤติการณ์เป็นที่น่าเชื่อว่าเป็นบุคคลที่เป็นภัยต่อสังคม หรือจะก่อเหตุร้ายให้เกิดอันตรายต่อความสงบสุขหรือความปลอดภัยของประชาชน  หรือเป็นบุคคลซึ่งเจ้าหน้าที่รัฐบาลต่างประเทศได้ออกหมายจับ เป็นต้น ซึ่งในการขอวีซ่านั้น ชาวต่างชาติจะต้องทำการยื่นขอวีซ่าให้ตรงกับวัตถุประสงค์ของการเข้ามาในประเทศไทย  โดยการอนุมัติวีซ่านั้นจะอยู่ในดุลพินิจของสถานเอกอัครราชทูต หรือสถานกงสุลใหญ่  ของไทยในแต่ละประเทศ และในการพิจารณาอนุมัติวีซ่าให้แก่ชาวต่างชาติบางสัญชาตินั้น ได้มีการกำหนดระเบียบและหลักเกณฑ์การพิจารณาเป็นพิเศษ ซึ่งแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ  แต่อย่างไรก็ดี การอนุญาตให้ชาวต่างชาติเข้าประเทศไทย รวมทั้งการกำหนดระยะเวลาที่จะอนุญาตให้ชาวต่างชาติพักอาศัยอยู่ในประเทศไทย เป็นอำนาจหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจตรวจคนเข้าเมือง ดังนั้นจึงมีชาวต่างชาติที่ได้รับวีซ่าแล้วบางรายอาจจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าประเทศได้ หากเจ้าหน้าที่ตำรวจตรวจคนเข้าเมืองพิจารณาแล้วเห็นว่าบุคคลดังกล่าวมีลักษณะหรือพฤติการณ์เป็นบุคคลต้องห้ามเข้าประเทศไทย ตามพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. 2522